ก่อนหน้านั้นผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยได้เที่ยวต่างจังหวัด อาจจะเพราะทำงานกลางคืนและเวลาไม่เหมือนชาวบ้านและไม่มีแรงจูงใจ แต่มาช่วงปีกว่าๆที่ผมได้เริ่มรู้ตัวว่าชอบถ่ายรุปมากๆหัดมาจากกล้องตัวแรกคือคอมแพค ฟูจิs5700 ฟูจิ HS10 และโดดมา DSLR canon550 มาตอนนี้ก็ canon7D ถึงได้มีโอกาสเที่ยวต่างจังหวัดมากขึ้น และเมืองไทยไม่ไปไม่รู้จริงๆครับ และทริป ภูลังกา เป็นอีกทริปที่ตอกย้ำคำนี้จริงๆ เมืองไทยไม่ไปไม่รู้ ต้องขอบคุณเพื่อนร่วมทริปที่จัดทริปนี้ขึ้นมา และขอบคุณเพื่อนร่วมทริปทุกคนทั้งใหม่และเก่า เพื่อน วี หน่อง ตุ่น ดา ปุ้ย มิตรภาพดีๆเกิดขึ้นได้เสมอแต่เราจะรักษามันไว้ได้นานแค่ไหนเท่านั้นเอง.......
ปล.ภาพที่ลงในบล๊อคนี้โดนลดรายละเอียดลงไปเยอะเหมือนกันแฮะ เดี๋ยวบันทึกหน้าต้องทำขนาดใหม่ล่ะสิเนี่ย
ทริปนี้พวกเราเหมารถตู้ไปกันครับ คันนี้แหละ
 |
| ภาพนี้จากกล้องฟิลม์ที่ผมเอาไปด้วย กล้องฟิลม์ตัวนี้ไม่มีเกตวัดแสง อิงกฎซันนี่16แทน และโฟกัสไม่ได้เพราะสกรีนโฟกัสเสีย ผมต้องหมุน โฟกัสเองโดยอิงจากตัวเลขและค่าเอฟแทน ดังนั้นช่องมองภาพจึงแค่จัดองค์ประกอบเฉยๆ คร่าวๆ http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2009/09/O8378616/O8378616.html |
โฉมหน้าเพื่อนร่วมทริปออกเดินทางจากสถานีรถไฟหมอชิต2ทุ่ม มาถึงภูลังการีสอร์ทประมาณ6โมงเช้านิดๆได้ครับ
ตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นจนถึงขึ้นแล้วไปจนสายๆ ถ่ายได้เพลินๆเลยครับ สภาพแสงที่เปลี่ยนไปเรื่อยยามต้องหมอก และสายหมอกที่ค่อยๆจางไปเรื่อยๆทำให้ได้ภาพที่เปลี่ยนไปตลอดครับ
วิวหน้าที่พักนี่ก็สุดๆแล้วครับ ผมถือว่านี่เป็นการพักผ่อนและถ่ายรูปเป็นของแถม ^ ^ ทำไงได้ก็ชอบถ่ายรูปนี่เหมือนโรคจิตเวลาไปต่างจังหวัดจะต้องแหกตามาถ่ายพระอาทิตย์ตั้งแต่ตี5ทุกครั้งไป555
ยามเมื่อสายหมอกเริ่มแผ่วลง
 |
มิตรภาพดีๆที่เกิดจากการชอบถ่ายภาพ
จริงๆแค่วิวหน้าที่พักนี่ก้สุดยอดและครับ แต่ไม่เรามีจุดหมายจะไปพิชิตภูนม และยอดเขาภูลังกาที่ความสูง 1720 เมตรครับ
การจะขึ้นไปยอดเขาภูลังกาต้องเหมารถทางที่นี่ไปครับ แล้วต้องไปเดินต่ออีกที
ระหว่างทางขึ้นไปพิชิตยอดภูลังกา
จุดสูงสุดภูลังกา ความสูง 1720 เมตรครับเราไปเหยียบภูนมก่อนแล้วขึ้นมาที่นี้ครับ
นี่ครับภูนมถ่ายจากยอดเขาภูลังกาครับ พระอาทิตย์ตกที่กลางฟ้า พนักงานในรีสอร์ทเขาว่างั้นครับ จากจุดที่รถมาส่งขึ้นมาเหนื่อยพอควรครับ ผมดันมีเป้ใส่เลนส์กล้องอีกแบกน้ำหนักกว่า5กิโลบวกน้ำหนักตัวกำ
ถ่ายรูปหมู่พร้อมเพรียงซะหน่อยครับ
เก็บภาพตัวเองบ้างส วิวสวยขนาดนี้
บรรยากาศดีมากๆความงามผมยังถ่ายทอดออกมาได้ไม่ถึงครึ่ง คุ้มสุดๆครับ
พระอาทิตย์ลับไปแล้วครับ ธรรมชาติไม่เคยรอเราเรานี่แหละต้องรอธรรมชาติ ขาลงพื้นลื่นพอควรครับเพราะน้ำค้างลง ประกอบผมดันใส่ผ้าใบซึ่งพื้นหาดอกไม่ได้เลยผลลื่นล้มไปทีนึง เลยต้องเอาขาตั้งกล้องมาช่วยค้ำกันลื่น เหอๆ
เป็นอีกทริปที่ประทับมากๆ ธรรมชาติสวยงามสุดๆ การเดินทางกับมิตรภาพดีๆที่เกิดจากการถ่ายภาพ ขอบคุณโลกของเราที่สร้างสิ่งสวยงามให้เราได้ชม อย่าได้ทำลายธรรมชาติมากไปกว่านี้เลย
หลังจากนี้ผมคงเอาเรื่องราวและภาพถ่ายมาเขียนในบล็อคนี้เรื่อยๆครับ รู้สึกดีที่ได้เขียนอะไรโดยมีภาพที่ตัวเราเองเป็นคนถ่ายมาลง ^ ^
แอบมีกะเขาด้วยครับว่างๆเข้าไปชมกัน FP : https://www.facebook.com/krit66.Photography
 |
| กล้องฟิลม์อาวุธคู่กายอีกตัว นอกจาก 7D |
 |
| และน้องลีโอที่ชิลว์ไปกะเราด้วยอิๆ |
